Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2010

Στην Μυτιλήνη ξερουν μονο απο λάδι, λεσβίες και προσκυνήματα?






Εν αναμονη της νέας κωμωδίας που αναμενεται να κυκλοφορησει απο την Christofiamount Productions και θα ονομάζεται "Ανομοιμοποιητοι Κουστωδοί- Το πόρισμα που άργησε μια μέρα" ή "Δείπνο Ηλιθίων" και θα περιγράφει τις ιστορίες μιας παρέας στην Λευκωσία και πως μια κακή εφημερίδα πηγε να τους χαλάσει το γλυκό, αλλα τελικά η εφημερίδα απο ότι φαίνεται θα πάρει τον πούλλο, θα ηθελα να αναπολήσω την Μυτιλήνη το τεταρτο σταθμό στην περιπλάνηση μας στο Αιγαίο.

Στα πλαίσια του Ιστιοπλοικού Αγωνα Ρεγκάτα Αιγαίου, αφου πηγαμε Θασο, Σαμοθράκη και Λημνο, ο επόμενος σταθμός ηταν η Μυτιλήνη.


Μυτιλήνη, ενα παρεξηγημενο νησί. Φανταζομαι οτι όλοι θα εχετε ακουσει ακουσει εκεινη τη διαφημιση στο ΛΟΓΟ, οπου ενας τυπος με εκνευριστικά απαλή φωνή, διαφημίζει προσκυνηματικά ταξίδια, στα οποία συμμετέχουν ολες οι ηλικιώμενες, ετσι για να συγχωρήσει ο Θεός τις αμαρτίες τους, και για το ότι αναγκάζουν την Φιλιππινέζα να καθαρίσει καθε Κυριακή τα κάγκελα και το παγκέτο του δρόμου. Συνηθως προκειται για τις γυναικες των μαφιόζων, (των εκκλησιαστικων επιτρόπων εννοώ αλλά δεν βρίσκω το delete), καθονται παντα στην πρωτη σειρά σκαμνων και αγαπημενη τους ασχολία ειναι να " ΣΣΣΣςςςς" σε όποιο κακομοιρο παιδακι τολμησει να μιλήσει. Ετσι εξηγείται γιατι όλοι οι εφηβοι αντι να πηγαίνουν εκκλησία πανε στο γήπεδο να δερτουν με τους αστυνομικούς.


Αυτές λοιπον οι κυρίες κατακλύζουν την Μυτιλήνη, ταχα για προσκυνημα, αλλα κατα βαθος πανε για να αγοράσουν αφορολογητες εγκυκλοπαίδιες και ουισκυ για να παίρνουν δωρο στην γιορτη του Αποστόλου Ανδρέα, γιατί ακόμα νομίζουν οτι υπάρχουν αφορολόγητα. Περιττον να αναφερω οτι ενα 50% απο αυτές ακόμα ψηφίζει Μακάριο.

Επίσης, ενα άλλο στερεοτυπο είναι ότι ειναι το νησί του σαπφικού έρωτα. Στην Ερεσσο, οπου κατα την παραδοση διδασκε η Σαπφώ, ειναι όντως ενας προορισμός σχεδον αποκλειστικά για Λεσβίες. Εχοντας ξαναπάει, πραγματικά δεν διαφέρει σε τίποτα π.χ απο την Σαντορίνη οπου είναι σχεδον ετεροφυλα ζευγάρια ή τον Πρωταρά οπου είναι τα Homo Erectus κυπριακά ζευγάρια, με τα χαριτωμένα διπλοσάγονα άξεστα κυπριωτακια τους . Η αγάπη απλώς εκφράζεται διαφορετικά, χωρίς υστερίες και ούτε κραυγαλέα. Περιγραφες οτι εκει ολες οι γυναικες ειναι τοσο ανδροπρεπης ώστε τα βράδια παιζουν μπάλα στη παραλία ανηκουν στην σφαίρα της φαντασίας. Επίσης, εχω ακούσει για γυναικες με Harley που κανουν τσάρκα και πουλούν τσαμπουκά. Και αυτό ειναι μ*****ια.



Το τριτο ειναι αυτό με το καλό λάδι, το οποίο είναι αλήθεια. Υπάρχουν όμως και άλλες αλήθειες.



Ξεκινώντας απο Λημνο, ο ανεμος δεν μας εκανε το χατηρι. Αφού βασανιστήκαμε μεχρι να καβατζάρουμε το νοτιο ακρωτήρι, πεσαμε σε μια απνοια και μια λανθασμενη εκτιμηση μας εφερε ανοικτα της Λημνου. Τοτε, παρατηρουσαμε τα σκαφη που κρατηθηκαν κοντα στη Λημνο να φευγουν σιγα σιγα, ενω εμείς ειμαστε σταματημενοι.




Ακολούθως το παλέψαμε όσο μπορουσαμε. Καθώς επεσε το βραδακι, μια απιστευτη φεγγαράδα η οποία ητανε ακριβώς μπροστά μας μας κράτησε παρέα και τα ξημερωματα τερματίσαμε στον Μόλυβο Μυτιλήνης.




Δεν ξέρω απο που να ξεκινήσω για το Μολυβο. Ενας ελληνικός οδηγός, απο τους παλιους του ΕΟΤ, οι οποιοι ειναι πιο πληκτικοί και απο τον Χρυσό Οδηγό, καθως γραφτηκαν απο ενα βαριεστημενο δημόσιο υπαλληλο πριν κανει χαρακίρι λόγω προχωρημενης και αποφρακτικής βαρεμάρας, λεει μια αληθεια"Δεν υπάρχουν λέξεις να περιγράψει κανείς τον Μολυβο". Τωρα καποιος κακοπροαίρετος μπορεί να πει ότι αυτά τα εγραψε επειδη όντως βαριόταν ή μηπως έτσι είναι πραγματικά?





Εχω πει στη γυναίκα μου ότι οταν πεθανω, θελω να με αποτεφρωσει και να με σκορπίσει στο Μόλυβο. Φαντάζομαι ομως οτι τωρα που το της το είπα μάλλον θα με πετάξει στο ξεροπήγαδο και με την οικονομία που θα κάνει θα αγοράσει μια τσάντα burberry, για να μοστράρει στα μνημόσυνα.









Την επόμενη μέρα κινησαμε για μια απο τις πλέον πνευματικές και ιδιαίτερες γωνιές του Αιγαίου. Πηγαμε στη Σκαλα Συκαμινιάς οπου ο Στρατης Μυριβήλης έγραψε μερικά απο τα αριστουργηματα του, όπως την "Παναγιά Η Γοργόνα " και την "Δασκάλα με τα Χρυσά Μαλλιά ".Φυσικά σε εκείνη την ηλικία εγω ενδιαφερόμουν περισσότερα για την "Συμμαθητρια με τα Χρυσά Μαλλιά", αλλά παρόλα αυτά η ακτινοβολία αυτής της γωνιάς είναι τεράστια.

Το βραδυ εγινε η απονομή .Παρόλο που το παλέψαμε, δεν κερδίσαμε καποιο κύπελο, παρόλο που είμαστε κοντά. Προσωπικά εμενα παντα θα με συντροφευει ο Παράδεισος της Θάσου, τα ξωτικά της Σαμοθράκης, οι Αμαζόνες της Λημνου, η Αυρα του Μολύβου και το Πνευμα της Παναγιάς της Γοργόνας.

2 σχόλια:

Περιμενουν το μνημονιο πως και πως

Αναγνώστες