Kαλές Θαλασσες Νικο

Πριν απο λίγο έφυγε ενας φιλος, ιστιοπλόος, μουσικός και ανθρωπος ο Νικος Παπαζογλου, άλλως Παπαζης.

Τον Νικο τον γνωρισα πρωτη φορα μεσα απο το "Αυγουστο".  Εαν δεν ξερεις τον Αυγουστο, αυτη δεν ειναι η στιγμη να σου μεταφερω αυτον τον συναισθηματικο τυφωνα που αποτυπωθηκε μεσα απο αυτό το τραγούδι.

Ακολουθως, ανακαλυψα ενα άλλο Νικο, μεσα απο τον "ο μοναχος ο ανθρωπος" πιο εσωτερικό και πιο δυσαναγνωστο.

Τον Αυγουστο του 2006 γνωρισα τον ανθρωπο Νικο στο Πλωμάρι Μυτιληνης. Μαζι με τον Μιμη, ειχανε καθισει στην κεντρική πλατεία. Νοιωσαμε πολύ οικεία και συντομα παρασυρθηκαμε σε μια διονυσιακή γιορτή, με γενναιες ποσοτητες ρακομελου.

Ακολούθως, βρεθηκαμε στο Καρλοβασι. Ειχε ριξει άγκυρα με τον "Iκαρο" το σκάφος του, και μας καλεσε να δεσουμε πανω του, μια ευγενικής κινηση για καθε ιστιοπλόο.

Την επομενη χρονιά βρεθηκαμε στη Χιο. Καθησαμε στην μπουατ Φαιδρα, οπου καθισε μαζι μας και ο ιδιοκτητης. Καποιος απο την παρεα τοτε ανεφερε για την συναυλία του Παριου, ο οποιος τοτε οργωνε τις Κυκλάδες οργανωνοντας  συναυλίες, με τα σχετικά εσοδα να προοριζονται για αγορα αεροπλάνου για μεταφορά ασθενων.
Γυρναει, τοτε ο ιδιοκτητης της μπουάτ και λεει στο Νικο με αυστηρό τόνο"Ρε καρντάση, εσυ πληρωνες μεχρι και τα εισητηρια των μουσικών σου, στις συναυλιες που εδινες για αγορα αεροσκάφους για τα δωδεκάνησα, και δεν το είπες σε κανένα."
Τοτε, ο ανθρωπος Νικος Παπαζογλου γυρνάει και λεει "Αδελφε,η αγαπη που είσπραξα απο εσας, αξιζει για μενα όσο όλος ο κόσμος, δεν θα γινομουνα καλυτερος ανθρωπος με παραπανω λεφτά"
Και τοτε εμαθα οτι ο Νικος Παπαζογλου εδινε συναυλιες αφιλοκερδώς, για αγορα αεροσκαφους για μετακομιδη ασθενων στα δωδεκάνησα. Και σαν ανταποδοση, οι νησιωτες εκει του εκαναν δωρο ενα σπιτι στα Νικιά της Νισυρου.
Στο οποίο σπιτι βρεθηκαμε μετα απο 2 χρόνια. Περηφανος, μας καλεσε και μας ειπε οτι εκει απομονωνεται και δημιουγεί. Και οταν θελει παρεα, κατεβαίνει στους Παλους, οπου εκει σκοτωνονται για το ποιος θα του κανει πρωτος το τραπεζι.
Το 2007 βρεθηκαμε στην Λημνο. Εκανε βολτα στο Καστρο, και τον καλεσαμε για ένα ποτο. Ευγενης, προσιτός, μας εκανε παρεά και μοιραστηκε μαζι μας στιγμές απο την πορεία του.
Στον προτελευταίο του δίσκο, εγραψε και ενα τραγουδι για την μεγαλη του αγαπη, την ιστιοπλοία, ενα το τραγούδι "ΟΡΤΣΑ ΠΡΙΜΑ ("Αντε και τον πιάνουμε τον μάγκα με τα σένια και μετά, στα όρτσα έχει ο θεός "). Μπορει οι στιχοι να μην διεκδικούν δαφνες, αλλα αποτυπωνουν την ζωη ενος ιστιοπλόου.
Θα μπορούσα να γραψω χιλιάδες λεξεις για τον Παπαζη. Θα μπορουσα να αποτυπωσω στιγμές με τον Παπαζη, οπως τοτε στην Λερό οπου ήρθε πρωτος με το σκάφος του στο σκέλος Πατμος Λέρος.

Εχασα όμως τον άνθρωπο που παντα ξεραμε οτι θα ανταμώναμε στο Αιγαίο και μεταξυ μπυρας και ουζου θα φιλοσοφούσαμε την ζωή.
Καλές Θαλασσες Νικο

Ο Νικος Παπαζογλου στον "Ικαρο" και εμείς απο δίπλα